گاهي وقتا حسرت کسي رو مي خوري که بدون اينکه از تو برداشت متفاوتي کنه بتونه کاملا احساست رودرک کنه و به تو حق بده براي داشتن اشتياقاتي که از نظر خيلي ها نا پسنده.

آفرين... من خودم بار ها يه حرفي زدم و بقيه واسه خودشون برداشتاي بي خود کردن ... بعد خودمو نفرين کردم که جلوشون زبون باز نکنم... اما مگه مي شه!؟