من نتونستم جلوی خودم رو بگیرم که به مدت 25 روز وبم رو آپ نکنم اصولا دوست دارم آپ کنم .مهم نیست مهم اینه که امروز هم مثل همه ی روز های خدا دارن می گذرن . و من خوشحال از گذشتن خرداد و غمگین از دوری دوستان خواهم بود . این هم مهم نیست چون تابستون تموم میشه و مهر با تمام لحظه ها ی طاقت فرساش می رسه . البته این هم مهم نیست چون دوستان این لحظه ها رو شاد می کنن.

هیچ کدوم اینها مهم نبودند فقط من مهمم وخوشحالی هام............

من که خیلی خوشحالم چون چند تا اتفاق خوب قراره بیفته و هزار تا عروسی افتادیم و قراره روز 13 خرداد توی یه مهمونی، کلی خانوم های پسر دار که همشون مال ومنال حسابی دارن دخترهای توی مهمونی رو بپسندن و دخترای بیچاره هم بی خبر از همه چیز احتمالا اونقدر بچه بازی در می یارن که هیچ کدوم مورد پسند واقع نشن و من وخواهرم اونجا به عمق ماجرا از ته دل می خندیم.

حالا که خوب فکر می کنم می بینم این هم مهم نیست . حتی خوشحالی های من  هم توی این دنیا ارزشی ندارن شاید واقعا همه ی دنیا یه شوخیه که هیچ اتفاقی اش مهم نیست .شاید مهم نباشه که اون بعد از چهار سال دوستی و رفاقت  داره میذاره میره شاید مهم نیست که نه اون می خواد به روی خودش بیاره که این روزای آخره نه من .شاید اصلا مهم نباشه که بعد اون روز (اون روز کذایی که آخرین بار بود که هر دومون صادقانه رفتار کردیم) ،هیچ کدوم  مثل آدم حرف نزدیم و فقط تفره رفتیم  .  و مهم نیست که من همه ی مسائل رو دارم با یک جمله  ی مهم نیست به هم می بافم و ابدا مهم نیست که این از تاثیرات امتحان 2ساعت و ربعی ریاضیه.

مهم فقط بودنه این که من باشم و تو باشی و اونم اگرچه داره میره هنوز دوست ماست مهم اینه که تو این شوخی بزرگ دنیا من ، تدی ، تو چنگیز،  aster و اون سبزی (ه.پ)، سیاه و سفید ، زینب و شاید حسنا(که اصلا و ابدا و به هیچ وجه مهم نیست) در کنار هم قرار گرفتیم. و همین باهم بودن مهم ترین مسئله در شوخی دنیاست.

مهم تر از همه این که من هر چرندی گفتم به حساب امتحان ریاضی بذارین .