گاهی آدم دردش میاد گریه می کنه گاهی دردش میاد و فقط اخم می کنه یا شایدم فریاد می زنه .

وگاهی....

گاهی آدم دردش میاد و فقط دوست داره بخنده.

بخنده و از ته دلش قهقهه بزنه.....

دوست داره از ته دل به دنیایی که اینقدر دست کم گرفتتش که با یه درد بزنه به گریه بخنده.

دوست داره به عالم بخنده که چرا داد می زنن؟ چرا هوار می کشن در حالی که صداشونو فقط و فقط خودشون می شنون.

گاهی درد چشماتو باز می کنه که از تاریکی نترسی و به روشنایی بخندی.

و گاهی....

آدم دوست داره به دردش بخنده تا دردش نگیره. تا نترسه. تا فریاد نزنه. دوست داره بخنده تا صدای گریه اشو کسی نشنوه.

پ.ن: وقتی داشتم زنگ می زدم به خواهرم که پاشو بریم سینما متوجه شدم که بلیط های جشنواره نیستند. هر چی گشتم پیدا نشد. مامانم انداخته بودشون سطل آشغال فکر کرده آشغالن. می خواستم داد بزنم که دیدم اهالی خونه خوابن مجبور شدم بیام بالا پای کامپیوتر بشینم ولی نمی دونم چیزایی که بالا گفتم چه ربطی به حالم داشت. شاید این یه الهامه خدا کنه فردا اتفاق بدی نیفته.

پ.ن: دلم واسه یه کسی خیلی تنگ شده. دوست دارم ببینمش و بعد3 سال دوباره بغلش کنم. دعا کنین بتونم شمارشو پیدا کنم یا اون بهم زنگ بزنه. وای....